Zmiany w prawie pracy – umowa na czas określony i przepisy przejściowe

Opublikowany

Nowelizacja Kodeksu Pracy dokonana na podstawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks Pracy oraz niektórych innych ustaw z dnia 25 czerwca 2015 roku wchodzi w życie od dnia 22 lutego 2016 roku. Do najważniejszych zmian z pewnością należy nowe uregulowanie umowy o pracę na czas określony. Warto przyjrzeć się najciekawszym zmianom i przeczytać jak kształtuje się nowa umowa na czas określony i przepisy przejściowe do jej stosowania.

NOWE PRZEPISY DOTYCZĄCE UMÓW NA CZAS OKREŚLONY:

Z nowego przepisu art. 25(1) § 1 k.p. wynika, że:

1) zatrudnienie na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony, co do zasady, nie może przekraczać 33 miesięcy,

2) łączny okres zatrudnienia na podstawie kilku umów o pracę na czas określony także nie może przekroczyć 33 miesięcy,

3) łączna liczba umów o pracę zawartych na czas określony (zawieranych między tym samym pracownikiem i pracodawcą) nie może przekraczać trzech (nowością jest także, iż bez znaczenia jest okres odstępu między kolejnymi umowami).

Naruszenie, którejś z ww. reguł, co do zasady spowoduje zawarcie umowy na czas nieokreślony.

Podkreślić jednak trzeba, że ww. zasad nie stosuje się, jeżeli umowy o pracę na czas określony zostały zawarte w celu:

1) zastępstwa pracownika,
2) wykonywania pracy dorywczej lub sezonowej,
3) wykonywania pracy kadencyjnej,
4) wykonywania pracy, która jest obiektywnie uzasadniona przyczynami leżącymi po stronie pracodawcy, przy czym pracodawca powinien w terminie 5 dni roboczych zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy o zawarciu takiej umowy Ponadto ważnym jest aby w takiej umowie określić cel lub okoliczności o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy.

Zmieniony przepis art. 36 w § 1 k.p. stanowi natomiast, że okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony jest zależny od od okresu zatrudnienia i wynosi odpowiednio:

1) 2 tygodnie, gdy zatrudnienie trwa krócej niż 6 miesięcy;

2) 1 miesiąc, gdy zatrudnienie trwa co najmniej 6 miesięcy;

3) 3 miesiące, gdy zatrudnienie trwa co najmniej 3 lata.

Można zatem powiedzieć, że zrównane zostają okresy wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony i czas nieokreślony (art. 36 par. 1 k.p.).

Istotną regulacją jest także ta, że przedłużenie już zawartej umowy na czas określony na dłuższy okres będzie uznane za zawarcie nowej umowy – co jest ważne dla liczby kolejnych umów (tj. „liczenia do trzech”). Jednak ww. umowy nadal można poprzedzać umową na okres próbny, której nie wlicza się ani jako kolejnej umowy, ani do okresu 33 miesięcy.

Warto zaznaczyć, że nowelizacja dostosowuje także inne przepisy prawa pracy, a wśród nich przepisy ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Przepis art. 21tej ustawy stanowi, że do umów o pracę zawartych z agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym nie stosuje się art. 25(1) Kodeksu pracy, a zatem pracownicy tymczasowi nie korzystają z dobrodziejstw nowelizacji.

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE:

Do umów o pracę na czas określony, które zostały wypowiedziane przed wejściem w życie ustawy nowelizacji (tj. przed 22 lutego 2016 r.) stosuje się „stare” przepisy. Nowelizacja nie dotyczy także umów o pracę na czas określony, które są zawarte na okres krótszy niż 6 miesięcy oraz tych, w których nie wpisano wpisać klauzuli o możliwości jej rozwiązania.

Nowe przepisy stosuje się natomiast do wypowiadania umów o pracę zawartych przed nowelizacją jeśli umowa została zawarta na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy i w umowie tej przewidziano możliwość jej rozwiązania za 14-dniowym okresem wypowiedzenia.

Jeśli chodzi o długość trwania dotychczasowej umowy, to w stosunku do umów trwających w dniu wejścia w życie nowelizacji, okres dotychczasowego zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony liczy się od dnia wejścia w życie nowelizacji (zatem okres 33 miesięcy liczy się od dnia 22 lutego 2016 roku). Podobnie nie ma znaczenia okres zatrudnienia u danego pracodawcy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla wyliczenia okresu wypowiedzenia według nowych zasad – innymi słowy: obliczając długość okresu wypowiedzenia umowy na czas określony nie bierze się pod uwagę okresu zatrudnienia sprzed wejścia w życie nowelizacji.

Natomiast w kwestii liczby kolejnych umów na czas określony, wyjaśnić trzeba, że umowa zawarta na czas określony trwająca w dniu wejścia w życie nowelizacji, jest uważana za pierwszą umowę albo za drugą umowę, jeżeli na podstawie „starych przepisów” mogła być uznana za drugą umowę.

Adwokat Paweł Stachniałek służy Klientom Kancelarii swą wiedzą i doświadczeniem w sprawach z zakresu prawa pracy.

Adwokat Paweł Stachniałek

www.adwokat-ilawa.com

Kancelaria Adwokacka w Iławie. Adwokat Iława

Jeśli interesuje się więcej informacji na temat wypowiadania umów o pracę, przeczytaj informację zamieszczone pod poniższym linkiem:

Wypowiedzenie umowy

Jeśli zaś interesują Cię prowadzone przez Kancelarię sprawy dotyczące przywrócenia do pracy, to przeczytaj:

Przywrócenie do pracy